śniadać (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przest. jeść śniadanie[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Panie Sędzio, wszakże to czas podobno śniadać?[2]
(1.1) Do głównej sali wracano z ogrodu: / Śniadać zbliżyła się konieczna pora, (…)[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) śniodać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śniadalnia ż, śniadanie n, śniadaniówka ż, śniadanko n
czas. pośniadać, śniodać ndk.
przym. śniadaniowy
przysł. śniadaniowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *sъn – ědati (zjadać)[4]
uwagi:
por. obiadować • podwieczorkować • wieczerzać
tłumaczenia:
źródła: