śmigus
śmigus (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) śmigus-dyngus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. śmigusowanie n, śmigusówka ż, śmiguściarz m
- przym. śmigustny, śmigusowy
- czas. wyśmigusować
- związki frazeologiczne:
- suchy śmigus
- etymologia:
- niem. Schmeckostern lub niem. Schmackostern[1]
- uwagi:
- inna rzadka, gwarowa lub staropolska pisownia: szmigus, śmigurst, śmigust, śmiergust, śmigorzt, śmiergust, śmigurzt[1]
- zobacz też: śnigus
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: śmigus-dyngus
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wielkanoc w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 279.
- ↑ Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 269.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 253.