ślusarz

ślusarz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕlusaʃ], AS: [ślusaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. rzemieślnik wyrabiający lub naprawiający przedmioty metalowe

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ślusarz	ślusarze
dopełniacz	ślusarza	ślusarzy
celownik	ślusarzowi	ślusarzom
biernik	ślusarza	ślusarzy
narzędnik	ślusarzem	ślusarzami
miejscownik	ślusarzu	ślusarzach
wołacz	ślusarzu	ślusarze

przykłady:

(1.1) Zgubiłem klucze i chcąc nie chcąc musiałem wzywać na pomoc ślusarza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzemieślnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ślusarnia ż, ślusarzowa ż, ślusarstwo n, ślusarka ż

przym. ślusarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. sloʒʒer, por. niem. Schlosser → ślusarz

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ironworker, locksmith
• baskijski: (1.1) sarrailagile
• białoruski: (1.1) слесар m
• bułgarski: (1.1) шлосер m
• czeski: (1.1) zámečník m
• francuski: (1.1) serrurier m
• galicyjski: (1.1) cerralleiro m
• hiszpański: (1.1) cerrajero m, ajustador m
• jidysz: (1.1) שלאָסער m
• kaszubski: (1.1) szloser m, szlosôrz m
• niemiecki: (1.1) Schlosser m
• nowogrecki: (1.1) εφαρμοστής m, κλειδαράς m
• ormiański: (1.1) փականագործ
• rosyjski: (1.1) слесарь m
• slovio: (1.1) klucx
• szwedzki: (1.1) låssmed w
• turecki: (1.1) çilingir
• ukraiński: (1.1) слюсар m
• węgierski: (1.1) lakatos
• włoski: (1.1) magnano m, serraturiere m

źródła: