ściągawka

ściągawka (język polski)

ściągawki (1.1)

wymowa:

IPA: [ɕʨ̑ɔ̃ŋˈɡafka], AS: [śćõŋgafka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karteczka z informacjami używana nielegalnie przez uczniów podczas klasówek, egzaminów itp.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ściągawka	ściągawki
dopełniacz	ściągawki	ściągawek
celownik	ściągawce	ściągawkom
biernik	ściągawkę	ściągawki
narzędnik	ściągawką	ściągawkami
miejscownik	ściągawce	ściągawkach
wołacz	ściągawko	ściągawki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ściąga

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciąganie n, ściąga ż, ściąganie n, ściągnięcie n

czas. ściągać ndk., ściągnąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crib sheet
• baskijski: (1.1) txuleta
• bułgarski: (1.1) пищов m
• francuski: (1.1) antisèche ż
• hiszpański: (1.1) chuleta ż
• niemiecki: (1.1) Spickzettel m
• nowogrecki: (1.1) σκονάκι n
• rosyjski: (1.1) шпаргалка ż

źródła: