łania

łania (język polski)

łania (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈwãɲa], AS: [u̯ãńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. samica jelenia lub daniela

(1.2) pot. atrakcyjna dziewczyna

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łania	łanie
dopełniacz	łani	łani / łań
celownik	łani	łaniom
biernik	łanię	łanie
narzędnik	łanią	łaniami
miejscownik	łani	łaniach
wołacz	łanio	łanie

przykłady:

(1.1) Na polanę wyszła łania z jelonkiem.

(1.1) Trop łani różni się od tropu byka tym, że jej racice są węższe, zakończone szpiczasto i są nieco rozchylone.

(1.2) Na parkiecie wywijała niezła łania.

składnia:

kolokacje:

(1.1) łania daniela / jelenia • upolować / zastrzelić łanię • stado łań

(1.2) fajna / niezła łania • zwinna jak łania

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) samica, jeleń, daniel

(1.2) dziewczyna

hiponimy:

(1.1) licówka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łani ż

przym. łani

związki frazeologiczne:

dziewczyna jak łania

etymologia:

prasł. *olni

uwagi:

(1.1) nie mylić z: sarna

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hind
• białoruski: (1.1) лань ż
• bułgarski: (1.1) сърна ż (sǎrna), кошута ż (košuta)
• czeski: (1.1) laň ż
• fiński: (1.1) saksanhirvinaaras
• francuski: (1.1) biche ż
• hiszpański: (1.1) cierva ż
• islandzki: (1.1) hind ż
• kaszubski: (1.1) jelenica ż
• łaciński: (1.1) cerva ż
• niderlandzki: (1.1) hinde ż
• niemiecki: (1.1) Hirschkuh ż
• nowogrecki: (1.1) ελαφίνα ż
• ormiański: (1.1) եղնիկ (ełnik)
• portugalski: (1.1) corça ż
• rosyjski: (1.1) олениха ż (samica jelenia), лань ż
• rumuński: (1.1) ciută ż
• szwedzki: (1.1) hind w
• ukraiński: (1.1) олениця ż
• węgierski: (1.1) szarvastehén, ünő
• włoski: (1.1) cerva ż

źródła: