örn

örn (język islandzki)

örn (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. orzeł

odmiana:

(1.1) lp örn, ~, ~, arnar (~urinn, ~inn, ~num, arnarins); lm ernir, erni, ~um, arna (ernirnir, ernina, ~unum, arnanna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

örn (język szwedzki)

örn (1.1)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ornit. orzeł

odmiana:

(1.1) en örn, örnen, örnar, örnarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rovfågel, fågel

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe örnnäsa, örnnäste • havsörn, kungsörn, ormörn, svartörn

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: ptaki w języku szwedzkim

źródła: