ödmjuk (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) skromny, pokorny, uniżony[1]
odmiana:
(1.1) ödmjuk, ödmjukt, ödmjuka; st. wyższy ödmjukare; st. najwyższy ödmjukast
przykłady:
(1.1) Han är en ödmjuk man.On jest skromnym człowiekiem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) anspråkslös, blygsam, undergiven, underdånig, respektfull
antonimy:
(1.1) anspråksfull, högmodig, högfärdig, respektlös
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ödmjukhet
czas. ödmjuka sig
przysł. ödmjukt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 564.