Smętek

Smętek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsmɛ̃ntɛk], AS: [smẽntek], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. imię jednego z diabłów albo złych duchów z ludowych opowieści kaszubskich i mazurskich; zob. też Smętek w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Smętek	Smętki
dopełniacz	Smętka	Smętków
celownik	Smętkowi	Smętkom
biernik	Smętka	Smętków
narzędnik	Smętkiem	Smętkami
miejscownik	Smętku	Smętkach
wołacz	Smętku	Smętki

przykłady:

(1.1) Z głębokich ostępów Smętek wychodził w puszczę ciepłą, pomiędzy bartniki, i zasiewał wśród nich niezgodę, kłótnię, swar, bitwę na śmierć, ucząc ich swoimi sposoby łamać prawa łączące ich od prawieku w społeczność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) diabeł

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. smętek m, smęcenie n, zasmęcenie n

czas. smęcić ndk., zasmęcić dk.

przym. smętny

przysł. smętnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• kaszubski: (1.1) Smãtk m

źródła: