Skandynawka
Skandynawka (język polski)
edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌskãndɨ̃ˈnafka], AS: [skãndỹnafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Skandynawii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Skandynawka Skandynawki dopełniacz Skandynawki Skandynawek celownik Skandynawce Skandynawkom biernik Skandynawkę Skandynawki narzędnik Skandynawką Skandynawkami miejscownik Skandynawce Skandynawkach wołacz Skandynawko Skandynawki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Skandynawia ż, skandynawista m, skandynawistka ż, skandynawistyka ż
- przym. skandynawski, skandynawistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Skandynaw
- białoruski: (1.1) скандынаўка ż
- bułgarski: (1.1) скандинавка ż
- czeski: (1.1) Skandinávka ż
- hiszpański: (1.1) escandinava ż
- kataloński: (1.1) escandinava ż
- niemiecki: (1.1) Skandinavierin ż
- nowogrecki: (1.1) Σκανδιναβή ż
- portugalski: (1.1) escandinava ż
- rosyjski: (1.1) скандинавка ż
- słowacki: (1.1) Škandinávka ż
- włoski: (1.1) scandinava ż
- źródła: