Scheitelbein

Scheitelbein (język niemiecki)

1. Stirnbein (Os frontale)
2. Scheitelbein (Os parietale) (1.1)
3. Nasenbein (Os nasale)
4. Siebbein (Os ethmoidale)
5. Tränenbein (Os lacrimale)
6. Keilbein (Os sphenoidale)
7. Hinterhauptsbein (Os occipitale)
8. Schläfenbein (Os temporale)
9. Jochbein (Os zygomaticum)
10. Oberkiefer (Maxilla)
11. Unterkiefer (Mandibula)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. kość ciemieniowa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Scheitelbein	die Scheitelbeine
dopełniacz	des Scheitelbeins des Scheitelbeines	der Scheitelbeine
celownik	dem Scheitelbein	den Scheitelbeinen
biernik	das Scheitelbein	die Scheitelbeine

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Części ciała

źródła: