Sławomir

Sławomir (język polski)

wymowa:

IPA: [swaˈvɔ̃mʲir], AS: [su̯avõmʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Sławomir w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Sławomir	Sławomirowie
dopełniacz	Sławomira	Sławomirów
celownik	Sławomirowi	Sławomirom
biernik	Sławomira	Sławomirów
narzędnik	Sławomirem	Sławomirami
miejscownik	Sławomirze	Sławomirach
wołacz	Sławomirze	Sławomirowie

przykłady:

(1.1) Dzięki panu Sławomirowi mieliśmy fantastyczne wycieczki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Sławomir • brat / kuzyn / wujek / dziadek Sławomir • mężczyzna imieniem (o imieniu) Sławomir • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Sławomir • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Sławomir • otrzymać / dostać / przybrać imię Sławomir • dzień imienin / imieniny Sławomira

synonimy:

(1.1) zdrobn. Sławek, Sławeczek, Sławunio, Sławuś

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Sławomirowa ż, Sławomirówna ż, Sławomirostwo lm mos, Sławkowa ż

zdrobn. Sławek m, Sławuś m, Sławeczek m

forma żeńska Sławomira ż

przym. Sławomirowy, Sławkowy, Sławeczkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Slavomír m
• rosyjski: (1.1) Славомир m

źródła: