Richtung

Richtung (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʀɪçtʊŋ] wymowa austriacka

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kierunek

(1.2) kierunek, trend, nurt

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Richtung	die Richtungen
dopełniacz	der Richtung	der Richtungen
celownik	der Richtung	den Richtungen
biernik	die Richtung	die Richtungen

przykłady:

(1.1) In der Nacht weht der Wind in die entgegengesetzte Richtung. → Nocą wiatr wieje w przeciwnym kierunku.

składnia:

kolokacje:

(1.2) die Vertreter dieser Richtung → przedstawiciele tego kierunku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. richten

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. rihtung << swn. rihtunga

uwagi:

źródła: