Reims

Reims (język polski) edytuj

katedra w Reims (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

przykłady:: (1.1) W nawach strasburskich jest obecny impuls reimski, jednak idący nie bezpośrednio z Reims, ale z Paryża z pierwszej fazy stylu dworskiego, gdy z impulsu reimskiego wyprowadzono już formy rayonnant^[1].; (1.1) Obiad zjedliśmy w Reims, gdzie podano nam dobre wino.

kolokacje:: (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Reims • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Reims • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Reims • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Reims • mieszkaniec / mieszkanka Reims • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Reims • pochodzić z Reims • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Reims

angielski: (1.1) Reims
białoruski: (1.1) Рэймс
czeski: (1.1) Remeš
francuski: (1.1) Reims
hiszpański: (1.1) Reims
kataloński: (1.1) Reims
litewski: (1.1) Reimsas
niemiecki: (1.1) Reims
nowogrecki: (1.1) Ρεμς
rosyjski: (1.1) Реймс
słowacki: (1.1) Reims, hist. Remeš
słoweński: (1.1) Reims
ukraiński: (1.1) Реймс
włoski: (1.1) Reims

rzeczownik, nazwa własna