Polikarp
Polikarp (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Polikarp Polikarpowie dopełniacz Polikarpa Polikarpów celownik Polikarpowi Polikarpom biernik Polikarpa Polikarpów narzędnik Polikarpem Polikarpami miejscownik Polikarpie Polikarpach wołacz Polikarpie Polikarpowie depr. M. i W. lm: (te) Polikarpy
- przykłady:
- (1.1) Umierając, św. Polikarp zapewniał stojących obok, że stos, na którym płonie, wydaje mu się zimny, ponieważ zdoła go uchronić od wiele gorszego ognia, jakim jest ogień piekielny[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Polikarp • brat / kuzyn / wujek / dziadek Polikarp • mężczyzna imieniem (o imieniu) Polikarp • święty / błogosławiony Polikarp • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Polikarp • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Polikarp • otrzymać / dostać / przybrać imię Polikarp • dzień imienin / imieniny Polikarpa • na Polikarpa (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Policarpo
- białoruski: (1.1) Палікарп m
- łaciński: (1.1) Policarpus m
- rosyjski: (1.1) Поликарп m
- starogrecki: (1.1) Πολύκαρπος m
- węgierski: (1.1) Polikárp
- włoski: (1.1) Policarpo m
- źródła:
- ↑ Zdzisław Józef Kijas, Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.