Podiebradowicz

Podiebradowicz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) hist. tylko w lm Podiebradowicze → dynastia panująca w hrabstwie kłodzkim oraz księstwach opawskim, ziębickim i oleśnickim; zob. też Podiebradowie w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) hist. przedstawiciel dynastii Podiebradowiczów (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Podiebradowicze
dopełniacz	Podiebradowiczów
celownik	Podiebradowiczom
biernik	Podiebradowiczów
narzędnik	Podiebradowiczami
miejscownik	Podiebradowiczach
wołacz	Podiebradowicze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Podiebradowicz	Podiebradowicze
dopełniacz	Podiebradowicza	Podiebradowiczów
celownik	Podiebradowiczowi	Podiebradowiczom
biernik	Podiebradowicza	Podiebradowiczów
narzędnik	Podiebradowiczem	Podiebradowiczami
miejscownik	Podiebradowiczach	Podiebradowiczach
wołacz	Podiebradowicz	Podiebradowicze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Podiebrad

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Podiebrady nmos

przym. podiebradzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. Poděbrad → Podiebrady

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: