Park

Park (język niemiecki)

ein Park (1.1)

wymowa:

lp IPA: [paʁk] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) turyst. ogrod. park

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Park	die Parks rzad. die Parke szwajc. niem. die Pärke
dopełniacz	des Parks des Parkes	der Parks rzad. der Parke szwajc. niem. der Pärke
celownik	dem Park	den Parks rzad. den Parken szwajc. niem.den Pärken
biernik	den Park	die Parks rzad. die Parke szwajc. niem. die Pärke

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Parken n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: