PWN
PWN (język polski) edytuj
- wymowa:
- ‹pe-wu-en›
-
- znaczenia:
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskiego lub nijakiego[1]
- (1.1) = hist. Państwowe Wydawnictwo Naukowe
- (1.2) = współcz. Wydawnictwo Naukowe PWN
- odmiana:
- (1.1-2) w rodzaju męskim rzad. w rodzaju nijakim nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik PWN PWN-y dopełniacz PWN-u PWN-ów celownik PWN-owi PWN-om biernik PWN PWN-y narzędnik PWN-em PWN-ami miejscownik PWN-ie PWN-ach wołacz PWN-ie PWN-y przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik PWN PWN dopełniacz PWN PWN celownik PWN PWN biernik PWN PWN narzędnik PWN PWN miejscownik PWN PWN wołacz PWN PWN
- przykłady:
- (1.2) Osoby, które lubią szperać w antykwariatach mogą skompletować sobie kilkutomową encyklopedię PWN[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) słownik / encyklopedia / korpus językowy PWN-u
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. PWN-owski, pewuenowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „PWN” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 938.
- ↑ (ALP), Oblężenie antykwariatów, „Express Ilustrowany”, 25/03/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.