Oran

Oran (język polski)

Oran (1.1)

Oran

położenie Oranu (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔrãn], AS: [orãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) miasto w Algierii; zob. też Oran w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Oran
dopełniacz	Oranu
celownik	Oranowi
biernik	Oran
narzędnik	Oranem
miejscownik	Oranie
wołacz	Oranie

przykłady:

(1.1) Poznali się w Oranie, ale obaj byli algierczykami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. orańczyk mos, oranka ż

przym. orański

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Oran
• arabski: (1.1) وهران
• baskijski: (1.1) Oran
• bengalski: (1.1) ওরান
• francuski: (1.1) Oran
• hiszpański: (1.1) Orán ż
• japoński: (1.1) オラン
• łaciński: (1.1) Portus Deorum
• nowogrecki: (1.1) Οράν n
• słowacki: (1.1) Oran m

źródła:

Oran (język angielski)

Oran (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Oran

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Oran (język francuski)

Oran (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Oran

odmiana:

przykłady:

(1.1) Étienne Daho est un chanteur français né à Oran en Algérie. → Étienne Daho jest piosenkarzem francuskim urodzonym w Oranie w Algierii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. oranais

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Oran (język słowacki)

Oran (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Oran

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Oran
dopełniacz	Oranu
celownik	Oranu
biernik	Oran
miejscownik	Orane
narzędnik	Oranom

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Orančan m, Orančanka ż

przym. oranský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Oran (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię męskie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.