Ondrej

Ondrej (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Jędrzej, Andrzej

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ondrej	Ondrejovia
dopełniacz	Ondreja	Ondrejov
celownik	Ondrejovi	Ondrejom
biernik	Ondreja	Ondrejov
miejscownik	Ondrejovi	Ondrejoch
narzędnik	Ondrejom	Ondrejmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Liptovský Ondrej • pán Ondrej • muž menom Ondrej • apoštol / svätý Ondrej • volať sa / nosiť meno Ondrej • dať meno Ondrej • meniny Ondreja • na (sv.) Ondreja (o dniu)

synonimy:

(1.1) war. Andrej; zdrobn. Ondrejko, Ondro, Ondráš, Ondráško

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ondrejková ż, Ondrová ż, Ondrášová ż, Ondrášková ż, Ondrejovce lm, Andrejko m, Aďo m, Aďko m, Andráš m, Andráško m, Andrea ż, Andrejka ż, Aďa ż, Aďka ż

war. Andrej m

zdrobn. Ondrejko m, Ondro m, Ondráš m, Ondráško m

forma żeńska Ondrejová ż

przym. Ondrejov, Ondrejkov, Ondrov, Ondrášov, Ondráškov, Andrejov, Andrejkov, Aďov, Aďkov, Andrášov, Andráškov, Andrein, Andrejkin, Adin, Aďkin, ondrejský

związki frazeologiczne:

przysłowia: Katarína muziku zapiera a Ondrej ju potvrdí • keď svätý Ondrej na plot mráz posadí, nemusíme sa báť povodní, ani vody • sneh, čo na Ondreja spadol, dlho leží, on len na Gregora do potoka beží

etymologia:

(1.1) łac. Andreas < gr. Ἀνδρέας (Andreas) < gr. ἀνδρεῖος (andreios) → męski, mężny, dzielny < gr. ἀνήρ (aner) → mężczyzna, człowiek

uwagi:

(1.1) por. Andrej

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona

źródła: