Omsk

Omsk (język polski)

herb Omska (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1)

kolokacje:: (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Omsku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Omska • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Omska • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Omska • mieszkaniec / mieszkanka Omska • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Omsku • pochodzić z Omska • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Omska

etymologia:: ros. Омск (Omsk) < ros. Омь (Om’) → rzeka Om; Miasto ma swój początek w założonej w 1716 roku twierdzy Omskij ostrog (ros. Омский острог), która w 1782 roku stała się miastem Omskiem. Nazwa pochodzi od rzeki Om, wywodzonej z tatar. ом (om) → cichy, spokojny^[1].

angielski: (1.1) Omsk
białoruski: (1.1) Омск
bułgarski: (1.1) Омск
czeski: (1.1) Omsk m
duński: (1.1) Omsk
estoński: (1.1) Omsk
francuski: (1.1) Omsk
hiszpański: (1.1) Omsk
litewski: (1.1) Omskas
łotewski: (1.1) Omska
macedoński: (1.1) Омск
niderlandzki: (1.1) Omsk
niemiecki: (1.1) Omsk
nowogrecki: (1.1) Ομσκ
portugalski: (1.1) Omsk
rosyjski: (1.1) Омск m
słowacki: (1.1) Omsk m
szwedzki: (1.1) Omsk
ukraiński: (1.1) Омськ
włoski: (1.1) Omsk

↑ Hasło „Омск” w: Евгений Михайлович Поспелов, Географические названия России. Топонимический словарь [Nazwy geograficzne Rosji. Słownik toponimiczny], АСТ, Moskwa 2008, ISBN 978-5-17-054966-5, s. 331.