Nord

Nord (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [nɔʁt] ​

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mar. książk. wiatr północny

rzeczownik, bez rodzaju

(2.1) mar. meteorol. północ

temat słowotwórczy

(3.1) (w złożeniach) geogr. Północny (jako bliższe określenie przy nazwach geograficznych itp.)

odmiana:

(1.1) (lm rzad.)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Nord	die Norde
dopełniacz	des Nordes des Nords	der Norde
celownik	dem Nord	den Norden
biernik	den Nord	die Norde

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Der Nord brachte eisige Kälte. → Północny wiatr przyniósł lodowate zimno.

(2.1) Es wehte ein kalter Wind aus/von Nord. → Wiał zimny wiatr z północy.

(2.1) Es kamen Menschen aus Nord und Süd. → Przybyli ludzie z północy i południa.

składnia:

(3.1) w złożeniach Nord + rzecz. (np. Nordkorea, Nordsee)

kolokacje:

synonimy:

(2.1) Norden m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Norden m

przym. nördlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Ost • Süd • West • Nord

źródła:

Nord (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) geogr. (zwykle w formie określonej Norden) kraje nordyckie (Norwegia, Szwecja, Finlandia, Dania oraz Islandia)

odmiana:

(1.1) lp en Nord, Norden; blm

przykłady:

(1.1) Vårt universitet samarbetar med andra högskolor i Norden. → Nasz uniwersytet współpracuje z innymi szkołami wyższymi w krajach nordyckich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nord

przym. nordisk

przysł. nord

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. Skandinavien

Ciekawostką jest, że w szwedzkim hymnie narodowym nie występuje słowo Sverige (Szwecja), lecz właśnie Nord:

Du gamla, Du fria, Du fjällhöga Nord… → Ty dawna, Ty wolna, Ty górzysta Północy… (zob. też Hymn Szwecji w Wikipedii)

źródła: