Narr

Narr (język niemiecki)

ein Narr (1.1)

ein Narr (1.2)

wymowa:

lp IPA: [naʁ] ^ⓘ lm IPA: [ˈnaʀən]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) błazen

(1.2) przebieraniec, karnawalista, błazen

(1.3) przen. pejor. błazen, głupek, półgłówek

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Narr	die Narren
dopełniacz	des Narren	der Narren
celownik	dem Narren	den Narren
biernik	den Narren	die Narren

przykłady:

(1.2) Zur Fastnacht begrüßen sich die Narren in Düsseldorf mit einem lauten „helau!”. → W czasie ostatków przebierańcy w Düsseldorfie pozdrawiają się głośnym „helau!”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Narrheit ż, Narren n

forma żeńska Närrin ż

przym. närrisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

swn. narro

uwagi:

(1.3) por. Dummkopf • Dussel • Einfaltspinsel • Kamel • Narr • Närrin • Pinsel • Schaf • Trübe Tasse

źródła: