Nabuchodonozor (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˌnabuxɔdɔ̃ˈnɔzɔr], AS[nabuχodõnozor], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) staroż. babilońskie imię męskie noszone m.in. przez kilku władców Babilonii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Było to w dwunastym roku panowania Nabuchodonozora, który królował nad Asyrią w wielkim mieście Niniwie[1].
(1.1) Nabuchodonozor II był ostatnim wielkim królem Chaldejczyków. Około 600 r. p.n.e. przemienił Babilon w najwspanialsze miasto, jakie świat dotychczas widział[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) król / władca Nabuchodonozor • pan Nabuchodonozor • brat / kuzyn / wujek / dziadek Nabuchodonozor • mężczyzna imieniem (o imieniu) Nabuchodonozor • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Nabuchodonozor • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Nabuchodonozor • otrzymać / dostać / przybrać imię Nabuchodonozor • dzień imienin / imieniny Nabuchodonozora
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Nabuchodonosor < gr. Ναβουχοδονόσωρ < hebr. נבוכדנאצר < akad. 𒀝𒆪𒁺𒌨𒊑𒋀 (Nabu-kudurri-usur)[3]
uwagi:
zob. też Nabuchodonozor w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Księga Judyty 1,1, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Stanisław Grzybek).
  2. Rodney Castleden, Wydarzenia, Które Zmieniły Losy Świata, s. 62.
  3. Hasło „Nebuchadnezzar” w: Online Etymology Dictionary.