Maurycy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[mawˈrɨʦ̑ɨ], AS[mau̯rycy], zjawiska fonetyczne: u → ł  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Maurycy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
(1.1) Nie przyjechał także Maurycy, co drugi mąż Krystyny uznał za obraźliwe[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Maurycy • brat / kuzyn / wujek / dziadek Maurycy • mężczyzna imieniem (o imieniu) Maurycy • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Maurycy • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Maurycy • otrzymać / dostać / przybrać imię Maurycy • dzień imienin / imieniny Maurycego
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Maurycowa ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. Mauricius < łac. Maurus
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Maurycy” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Hanna Kowalewska, Tego lata, w Zawrociu, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.