Ludwika

Ludwika (język polski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie, odpowiednik męskiego imienia Ludwik; zob. też Ludwika w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: Ludwik

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ludwika	Ludwiki
dopełniacz	Ludwiki	Ludwik
celownik	Ludwice	Ludwikom
biernik	Ludwikę	Ludwiki
narzędnik	Ludwiką	Ludwikami
miejscownik	Ludwice	Ludwikach
wołacz	Ludwiko	Ludwiki

(2.1) zob. Ludwik

przykłady:

(1.1) Przywieźliśmy Ludwice przybory toaletowe i ręcznik.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Ludwika • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Ludwika • kobieta imieniem (o imieniu) Ludwika • święta / błogosławiona Ludwika • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ludwika • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ludwika • otrzymać / dostać / przybrać imię Ludwika • dzień imienin / imieniny Ludwiki • na Ludwikę (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ludwik m, ludwik mrz, Ludwiczek mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Ludwik + -a < swn.

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Людвіка ż
• francuski: (1.1) Louise ż
• kataloński: (1.1) Lluïsa ż
• rosyjski: (1.1) Людвика ż, Людовика ż, Ловиса ż, Луиза ż, Луиса ż

źródła: