Lubomir

Lubomir (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(2.1) geogr. szczyt w Polsce, w Beskidzie Wyspowym; zob. też Lubomir (szczyt) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Lubomir	Lubomirowie
dopełniacz	Lubomira	Lubomirów
celownik	Lubomirowi	Lubomirom
biernik	Lubomira	Lubomirów
narzędnik	Lubomirem	Lubomirami
miejscownik	Lubomirze	Lubomirach
wołacz	Lubomirze	Lubomirowie

przykłady:

(1.1) Rzeźby Lubomira zakupiło jedno z nowojorskich muzeów.

(2.1) W okresie II wojny światowej rejon Lubomira i Łysiny był jednym z największych punktów ruchu oporu przeciwko okupacji niemieckiej w Polsce.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Lubomir • brat / kuzyn / wujek / dziadek Lubomir • mężczyzna imieniem (o imieniu) Lubomir • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Lubomir • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Lubomir • otrzymać / dostać / przybrać imię Lubomir • dzień imienin / imieniny Lubomira

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) góra

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• chorwacki: (1.1) Ljubomir m
• czeski: (1.1) Lubomír m
• rosyjski: (1.1) Любомир m; (2.1) Любомир m
• słowacki: (1.1) Ľubomír m

źródła: