Lubliniec (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[luˈblʲĩɲɛʦ̑], AS[lublʹĩńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie śląskim; zob. też Lubliniec w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Moja ciotka mieszka w Lublińcu.
(1.1) Żyję ostatnio w takim młynie, że jak nie wyjadę gdzieś na weekend, to zabiorą mnie w końcu do Lublińca.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lublińczanin m
przym. lubliniecki
związki frazeologiczne:
etymologia:
nazwa powstała w wyniku dodania do wcześniejszej nazwy Lublin przyrostka -ec dla odróżnienia od miasta w Małopolsce[1]
w źródle z 1310 r. miasto jest określone jako Lubin, a w źródłach z 1416 i 1450 jako Lublin; dopiero u Jana Długosza pojawia się nazwa Lublynecz, a w źródle z 1517 Lublinicz oraz Lubliniec[1]
uwagi:
(1.1) nazwa miasta lokalnie używana jest jako synonim szpitala psychiatrycznego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „LUBLINIEC” w: Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1984, ISBN 83-04-01090-9, s. 193.