Liturgiesprache (język niemiecki) edytuj

wymowa:
lp IPA[litʊʁˈɡiːˌʃpʁaːxə]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język liturgiczny
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Kirchensprache, Sprachvarietät
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Liturgiesprache i Sakralsprache są przeważnie używane synonimicznie. W niektórych źródłach Sakralsprachen oznaczają ogólnie języki używane w kontekście religijnym, które dały początek językom literackim, a Liturgiesprachen to języki używane podczas nabożeństw i innych obrządków religijnych.[2][3]
(1.1) zobacz też: Indeks: Niemiecki - Odmiany języka
(1.1) por. Kirchensprache • Kultsprache • Liturgiesprache • Missionssprache • Ritualsprache • Sakralsprache
źródła: