Konstantynowicz

Konstantynowicz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) syn Konstantyna lub Konstantego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Konstantynowicz	Konstantynowiczowie
dopełniacz	Konstantynowicza	Konstantynowiczów
celownik	Konstantynowiczowi	Konstantynowiczom
biernik	Konstantynowicza	Konstantynowiczów
narzędnik	Konstantynowiczem	Konstantynowiczami
miejscownik	Konstantynowiczu	Konstantynowiczach
wołacz	Konstantynowiczu	Konstantynowiczowie

przykłady:

(1.1) Kniaź Wasyl Konstantynowicz Czartoryski był protoplastą rodu Czartoryskich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Konstantyn m, Konstanty m

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Konstantyn + -owicz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: