Konstantyna (język polski) edytuj

 
herb Konstantyny (1.2)
 
Konstantyna (1.3)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Konstantyna (imię) w Wikipedii
(1.2) geogr. miasto w północno-wschodniej Algierii[1]; zob. też Konstantyna (miasto) w Wikipedii
(1.3) geogr. adm. prowincja w północno-wschodniej Algierii[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od Konstantyn
odmiana:
(1.1)
(1.2-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) pani Konstantyna • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Konstantyna • kobieta imieniem (o imieniu) Konstantyna • święta / błogosławiona Konstantyna • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Konstantyna • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Konstantyna • otrzymać / dostać / przybrać imię Konstantyna • dzień imienin / imieniny Konstantyny • na Konstantynę (o dniu)
(1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Konstantynie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Konstantyny • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Konstantyny • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Konstantyny • mieszkaniec / mieszkanka Konstantyny • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Konstantynie • pochodzić z Konstantyny • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Konstantyny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Konstanty mos, Konstantyn mos, Konstantynopol mrz
przym. konstantyński
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. Constantina
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 504.