Kolín
Kolín (język czeski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kolín dopełniacz Kolína celownik Kolínu biernik Kolín wołacz Kolíne miejscownik Kolíně narzędnik Kolínem
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Kolín (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Kolín” w: Malá slovenská encyklopédia [Mała encyklopedia słowacka], Encyklopedický ústav SAV, Bratysława 1993, ISBN 80-85584-12-3, s. 345.