Klondike (język polski) edytuj

wymowa:
(spolszczona) klondajk›
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński (rzad. męskorzeczowy)[1], nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka w Kanadzie; zob. też Klondike w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj nijaki (rzad. męskorzeczowy)[1], nazwa własna

(2.1) geogr. region otaczający rzekę Klondike (1.1)
odmiana:
(1.1-2.1) nieodm.,
przykłady:
(2.1) Psie zaprzęgi używane były od wieków przez Indian. Biali docenili je dopiero w 1896 roku, gdy w Klondike odkryto złoto i zapanowała słynnagorączka[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Klondike • nad Klondike • Klondike wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływana prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Klondike • pływać / płynąć Klondike
(2.1) gorączka złota w Klondike
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzeka
(2.1) region
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „Klondike” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 401.
  2. Adam Frank, CKM nr 03/03, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.