Klement

Klement (język czeski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: Kle•ment

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Klemens

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Klement • muž jménem Klement • svatý Klement • jmenovat se Klement • dát jméno Klement • na Klementa (o dniu)

synonimy:

(1.1) przest. Kliment; zdrobn. Klementek, Klemek, Klimek, Kléma

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Klementinum n, klementina ż, klementinka ż

przest. Kliment m

zdrobn. Klementek m, Klemek m, Klimek m

forma żeńska Klementýna ż, Klementina ż

przym. Klementův, klementinský

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Clemens < łac. clemens → łagodny, spokojny, cichy, łaskawy, delikatny

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona

źródła:

Klement (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Klemens

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Klement	Klementovia
dopełniacz	Klementa	Klementov
celownik	Klementovi	Klementom
biernik	Klementa	Klementov
miejscownik	Klementovi	Klementoch
narzędnik	Klementom	Klementmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pán Klement • muž menom Klement • svätý Klement • volať sa / nosiť meno Klement • dať meno Klement • meniny Klementa • na Klementa (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Klementko, Klemo, Klemko, Klimo, Klimko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klementína ż, klementínka ż, Klementínka ż, Klema ż, Kleminka ż

zdrobn. Klementko m, Klemo m, Klemko m, Klimo m, Klimko m

forma żeńska Klementína ż

przym. Klementov, Klementkov, Klemov, Klemkov, Klimov, Klimkov, Klementínin, Klementínkin

związki frazeologiczne:

przysłowia: Martin, Klement, Katarína, raz je teplo a raz zima

etymologia:

(1.1) łac. Clemens < łac. clemens → łagodny, spokojny, cichy, łaskawy, delikatny

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona

źródła: