Klaudiusz
Klaudiusz (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Klaudiusz (imię) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Klaudiusz ndepr. Klaudiuszowie / Klaudiusze dopełniacz Klaudiusza Klaudiuszów celownik Klaudiuszowi Klaudiuszom biernik Klaudiusza Klaudiuszów narzędnik Klaudiuszem Klaudiuszami miejscownik Klaudiuszu Klaudiuszach wołacz Klaudiuszu ndepr. Klaudiuszowie / Klaudiusze depr. M. i W. lm: (te) Klaudiusze[1]
- przykłady:
- (1.1) Klaudiusz jest zawodowym konferansjerem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Klaudiusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Klaudiusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Klaudiusz • święty / błogosławiony Klaudiusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Klaudiusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Klaudiusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Klaudiusz • dzień imienin / imieniny Klaudiusza • na Klaudiusza (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Klaudia ż
- przym. Klaudiuszowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Claud, Claude, Claudius
- białoruski: (1.1) Клаўдзій m
- francuski: (1.1) Claude
- hiszpański: (1.1) Claudio
- litewski: (1.1) Klaudijus
- łaciński: (1.1) Claudius
- niemiecki: (1.1) Claudius
- portugalski: (1.1) Cláudio
- rosyjski: (1.1) Клавдий m
- rumuński: (1.1) Claudiu
- ukraiński: (1.1) Клавдій
- włoski: (1.1) Claudio
- źródła:
- ↑ Hasło „Klaudiusz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.