Klamotten

Klamotten (język niemiecki)

wymowa:

​

lm IPA: [klaˈmɔtn̩]

​

znaczenia:

rzeczownik, liczba mnoga

(1.1) pot. ciuchy

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: Klamotte

odmiana:

(1.1) blp

przypadek	liczba mnoga
mianownik	die Klamotten
dopełniacz	der Klamotten
celownik	den Klamotten
biernik	die Klamotten

(2.1) zob. Klamotte

przykłady:

(1.1) Vor jedem Urlaub kauft sie sich immer neue Klamotten. → Przed każdym urlopem ona zawsze kupuje sobie nowe ciuchy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Klamottenkiste

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: