eine Klammer (1.1)
wymowa:
lp IPA[ˈklamɐ] lm IPA[ˈklamɐn]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) klamra, klamerka
(1.2) nawias
(1.3) spinka
(1.4) forma skrócona od Haarklammer
(1.5) forma skrócona od Wäscheklammer
(1.6) biur. forma skrócona od Büroklammer
(1.7) bud. forma skrócona od Bauklammer
(1.8) med. forma skrócona od Wundklammer
(1.9) muz. akolada
odmiana:
(1.1-9)[1]
przykłady:
(1.1) Die beiden Teile werden mit einer Klammer verbunden.Obie części złączone klamrą.
(1.2) Der Text ist in Klammer(n) gesetzt.Ten tekst jest wstawiony w nawiasie.
(1.2) Klammer auf - Klammer zu.Otworzyć nawias - zamknąć nawias.
składnia:
kolokacje:
(1.2) runde / eckige / geschweifte / spitze Klammer • in Klammer(n) setzen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. klammern
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: