Kinszasa
Kinszasa (język polski)
edytuj
- wymowa:
- IPA: [cĩw̃ˈʃasa], AS: [ḱĩũ̯šasa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin. ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kinszasa dopełniacz Kinszasy celownik Kinszasie biernik Kinszasę narzędnik Kinszasą miejscownik Kinszasie wołacz Kinszaso
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kinszasie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kinszasy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kinszasy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kinszasy • mieszkaniec / mieszkanka Kinszasy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kinszasie • pochodzić z Kinszasy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kinszasy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kinszasyjczyk mos, kinszasyjka ż
- przym. kinszaski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Kinshasa
- arabski: (1.1) كينشاسا
- baskijski: (1.1) Kinshasa
- czeski: (1.1) Kinshasa
- francuski: (1.1) Kinshasa
- koreański: (1.1) 킨샤사
- niemiecki: (1.1) Kinshasa n
- rosyjski: (1.1) Киншаса
- słowacki: (1.1) Kinshasa ż
- szwedzki: (1.1) Kinshasa n
- ukraiński: (1.1) Кіншаса
- włoski: (1.1) Kinshasa ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 512.