Kiefer

Kiefer (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈkiːfɐ] ​ lm IPA: [ˈkiːfɐn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dendr. Pinus, sosna

(1.2) drewno sosnowe

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(2.1) anat. szczęka

(2.2) anat. żuchwa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Kiefer	die Kiefern
dopełniacz	der Kiefer	der Kiefern
celownik	der Kiefer	den Kiefern
biernik	die Kiefer	die Kiefern

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Kiefer	die Kiefer
dopełniacz	des Kiefers	der Kiefer
celownik	dem Kiefer	den Kiefern
biernik	den Kiefer	die Kiefer

przykłady:

(1.2) Das Bett ist aus Kiefer. → To łóżko jest z sosny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Kiefernwald

(2.1) Kieferknochen • Lippen-Kiefer-Gaumen-Spalte

synonimy:

(1.2) Kiefernholz

(2.1) Oberkiefer

(2.2) Unterkiefer

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Nadelbaum m

hiponimy:

(2.1) Aleppokiefer, Bergkiefer, Krummholzkiefer, Schwarzkiefer, Strandkiefer, Weimutskiefer / Weymouthskiefer, Zirbelkiefer, Zwergkiefer

holonimy:

meronimy:

(1.1) Kiefernnadel, Kiefernsamen, Kiefernstamm, Kiefernzapfen, Kiefernzweig

wyrazy pokrewne:

przym. kiefern

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Drzewa

(2.1-2) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Części ciała

źródła: