Kasandra
Kasandra (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [kaˈsãndra], AS: [kasãndra], zjawiska fonetyczne: nazal.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: Kasan•dra
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) mit. gr. wieszczka (m.in. przepowiedziała upadek Troi) i królewna trojańska, córka Priama i Hekuby; zob. też Kasandra (córka Priama) w Wikipedii
- (1.2) rzad. imię żeńskie; zob. też Kasandra (imię) w Wikipedii
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kasandra Kasandry dopełniacz Kasandry Kasandr celownik Kasandrze Kasandrom biernik Kasandrę Kasandry narzędnik Kasandrą Kasandrami miejscownik Kasandrze Kasandrach wołacz Kasandro Kasandry - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kasandra Kasandry dopełniacz Kasandry Kasandr / Kasander celownik Kasandrze Kasandrom biernik Kasandrę Kasandry narzędnik Kasandrą Kasandrami miejscownik Kasandrze Kasandrach wołacz Kasandro Kasandry
- przykłady:
- (1.1) Pan hetman posła za posłem śle, o pomoc dla Kamieńca prosi, jako Kasandra upadek Ilium i narodu Priama przepowiada (…)[1]
- (1.1) Wieszczka Kasandra daremnie przestrzegała Trojan przed koniem trojańskim, na próżno zapowiadała upadek Troi.
- (1.1) Nikt nie wierzył przepowiedniom Kasandry.
- (1.1) Klitajmestra z zazdrości zamordowała Kasandrę.
- (1.2) Moja przyrodnia siostra, która jest Polką greckiego pochodzenia, ma na imię Kasandra.
- (1.2) Dziś udało nam się zamienić parę słów z zawodniczką kadry Marcina Kasprowicza, Kasandrą Parczewską[2].
- (1.2) Kasandry imieniny obchodzą 22 stycznia.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) królewna / wieszczka Kasandra
- (1.2) pani Kasandra • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Kasandra • kobieta imieniem (o imieniu) Kasandra • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Kasandra • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Kasandra • otrzymać / dostać / przybrać imię Kasandra • dzień imienin / imieniny Kasandry
- synonimy:
- (1.1) war. Kassandra, rzad. Aleksandra
- (1.2) zdrobn. Kasandrusia, Kasandrunia, Sandra
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kasandra ż, Kassandra ż
- zdrobn. Kasandrusia ż, Kasandrunia ż, Sandra ż
- forma męska Kasander mos
- przym. Kasandrzyn, Kasandrowy, kasandryczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. Κασσάνδρα (kassandra)[3][4] < gr. κέκασμαι + ἀνήρ (kekasmai + aner, D. ἀνδρός andros) → wyróżniać się + człowiek[5], mężczyzna
- źródłosłów dla pol. kasandra[6]
- (1.2) < (1.1)
- uwagi:
- zob. też Kasandra w Wikipedii
- (1.1) por. Kassandra • Aleksandra; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Cassandra; (1.2) Cassandra
- czeski: (1.1) Kasandra ż, Kassandra ż
- esperanto: (1.1) Kasandro, Kasandra; (1.2) Kasandro, Kasandra
- francuski: (1.1) Cassandre ż; (1.2) Cassandre ż
- łaciński: (1.1) Cassandra ż; (1.2) Cassandra ż
- nowogrecki: (1.1) Κασσάνδρα ż; (1.2) Κασσάνδρα ż
- rosyjski: (1.1) Кассандра ż; (1.2) Касандра ż, Кассандра
- słowacki: (1.1) Kassandra ż
- starogrecki: (1.1) Κασσάνδρα ż
- źródła:
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, 1925
- ↑ sport4fans.pl
- ↑ Hasło „Kasandra” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- ↑ Jan Grzenia, Słownik imion, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15644-2, s. 185.
- ↑ Hasło „kasandra” w: Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 144.