Karol

Podobna pisownia: Karöl

Karol (język polski) edytuj

wymowa:: IPA: [ˈkarɔl], AS: [karol] ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Karol (imię) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Karol	Karolowie
dopełniacz	Karola	Karolów
celownik	Karolowi	Karolom
biernik	Karola	Karolów
narzędnik	Karolem	Karolami
miejscownik	Karolu	Karolach
wołacz	Karolu	Karolowie

przykłady:: (1.1) Karol Wielki był królem Franków, a potem cesarzem.; (1.1) Karol, mąż Agnieszki, pracował u dużego operatora komórkowego.; (1.1) Na kiedy przypadają imieniny Karola?

składnia:

kolokacje:: (1.1) pan Karol • brat / kuzyn / wujek / dziadek Karol • mężczyzna imieniem (o imieniu) Karol • święty / błogosławiony Karol • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Karol • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Karol • otrzymać / dostać / przybrać imię Karol • dzień imienin / imieniny Karola • na Karola (o dniu) • Most Karola • Uniwersytet Karola / Uniwersytet Karola-Ferdynanda

synonimy:: (1.1) zdrobn. Karolek, Lolek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Karolek mos, Lolek mos

forma żeńska Karolina ż

przym. karoliński, Karolowy, Karlowy

związki frazeologiczne:: na świętego Karola wyjrzy spod śniegu rola

etymologia:: germ.^[1]

uwagi:: (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

angielski: (1.1) Charles
bawarski: (1.1) Karl m
białoruski: (1.1) Кароль m
czeski: (1.1) Karel m
esperanto: (1.1) Karolo, Karlo
francuski: (1.1) Charles m
grenlandzki: (1.1) Kaali
hiszpański: (1.1) Carlos m
kataloński: (1.1) Carles m
litewski: (1.1) Karolis m
łaciński: (1.1) Carolus m
niemiecki: (1.1) Karl m
portugalski: (1.1) Carlos m
rosyjski: (1.1) Карл m
słowacki: (1.1) Karol m
szwedzki: (1.1) Carl, Karl, Charles
węgierski: (1.1) Károly
wilamowski: (1.1) Karöl, Karol
włoski: (1.1) Carlo m

źródła:

↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 291.

Karol (język słowacki) edytuj

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Karol

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska Karolína ż

przym. karolovský, karolínsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Karol (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:: Karöl

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Karol^[1]^[2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska Karolka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:: (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Imiona męskie

źródła:

↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 220.
↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.

[1] Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 291.

[2] Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 220.

[3] Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.

[1]

[1]

[2]