Kajetan

Kajetan (język polski)

wymowa:

IPA: [kaˈjɛtãn], AS: [kai ̯etãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Kajetan w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kajetan	Kajetanowie
dopełniacz	Kajetana	Kajetanów
celownik	Kajetanowi	Kajetanom
biernik	Kajetana	Kajetanów
narzędnik	Kajetanem	Kajetanami
miejscownik	Kajetanie	Kajetanach
wołacz	Kajetanie	Kajetanowie
depr. M. i W. lm: (te) Kajetany

przykłady:

(1.1) Panie Kajetanie, napije się pan szabasówki?

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Kajetan • brat / kuzyn / wujek / dziadek Kajetan • mężczyzna imieniem (o imieniu) Kajetan • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Kajetan • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Kajetan • otrzymać / dostać / przybrać imię Kajetan • dzień imienin / imieniny Kajetana

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kajtek mzw/mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Каятан m
• rosyjski: (1.1) Каетан m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Каєтанъ m
• włoski: (1.1) Gaetano m

źródła:

Kajetan (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈkaːjetaːn] lm IPA: [ˈkaːjetaːns] IPA: [ˈkaːjetaːnə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Kajetan

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	(der) Kajetan	(die) Kajetans (die) Kajetane
dopełniacz	(des) Kajetan Kajetans	(der) Kajetans (der) Kajetane
celownik	(dem) Kajetan	(den) Kajetans (den) Kajetanen
biernik	(den) Kajetan	(die) Kajetans (die) Kajetane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Cajetan, Gaetano

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona męskie

źródła: