Kain
Kain (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) bibl. postać biblijna, syn prarodziców; zob. też Kain i Abel w Wikipedii
- (1.2) przen. bratobójca[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kain Kainowie dopełniacz Kaina Kainów celownik Kainowi Kainom biernik Kaina Kainów narzędnik Kainem Kainami miejscownik Kainie Kainach wołacz Kainie Kainowie depr. M. i W. lm: (te) Kainy
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Cain
- arabski: (1.1) قابيل m
- baskijski: (1.1) Kain
- czeski: (1.1) Kain m
- francuski: (1.1) Caïn m
- hebrajski: (1.1) קין m
- hiszpański: (1.1) Caín m
- łaciński: (1.1) Cain m
- niemiecki: (1.1) Kain m
- nowogrecki: (1.1) Κάιν m
- portugalski: (1.1) Caim m
- starogrecki: (1.1) Κάϊν m
- włoski: (1.1) Caino m
- źródła:
- ↑
Hasło „Kain” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Księga Rodzaju 4,5, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Czesław Jakubiec).
Kain (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
Kain (język niemiecki) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik (der) Kain dopełniacz (des) Kains
(des) Kaincelownik (dem) Kain biernik (den) Kain
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: