Jedlicze (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[jɛˈdlʲiʧ̑ɛ], AS[i ̯edlʹiče], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki lub niemęskoosobowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w powiecie krośnieńskim; zob. też Jedlicze w Wikipedii
odmiana:
(1.1) lub
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. jedlicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
od gwarowej nazwy jodły – pol. jedlica[1] (dosł. „miejsce gdzie rosły jodły”); od jodły, jedlicy lub jedły[2]; pierwsze wzmianki: Gedlicze (1409), de Jedlicze (1427), Jedlicze (1529), Jedlica (1536) itd.[2]
uwagi:
Niektóre słowniki podają dwie formy odmiany traktując nazwę jako rzeczownik rodzaju nijakiego lub niemęskoosobowego. Taką sytuację rejestruje St. Rospond[2], J. Grzenia[3] oraz sieciowy słownik ortograficzny PWN[4]. M. Łaziński[5] podaje tylko formy dla rodzaju nijakiego, podobnie Wykaz urzędowych nazw miejscowych w Polsce, Warszawa 1980. To ostatnie źródło każe zatem przyjąć, że oficjalna postać tej nazwy to lp Jedlicze n, forma druga jest używana lokalnie (gwarowo).
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 112-113.
  2. 2,0 2,1 2,2 Hasło „Jedlicze” w: Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1984, ISBN 83-04-01090-9, s. 125.
  3. J. Grzenia, Słownik nazw własnych, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002
  4.   Hasło „Jedlicze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Słownik nazw miejscowości i mieszkańców, pod red. Natomiast M. Łazińskiego, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007