Janowy

Janowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik dzierżawczy

(1.1) przest. gw. należący do Jana

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	Janowy		Janowa	Janowe	Janowi	Janowe
dopełniacz	Janowego		Janowej	Janowego	Janowych
celownik	Janowemu		Janowej	Janowemu	Janowym
biernik	Janowego	Janowy	Janową	Janowe	Janowych	Janowe
narzędnik	Janowym		Janową	Janowym	Janowymi
miejscownik	Janowym		Janowej	Janowym	Janowych
wołacz	Janowy		Janowa	Janowe	Janowi	Janowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Przypuszcza się, że rozdział ten pochodzi od kogoś z kręgu Janowego, ponieważ szereg elementów wskazuje na łączność z całą Ewangelią.

(1.1) Przed Janową chałupą rosną stare lipy.

(1.1) Sąsiadował z Maciejową zagrodą z jednej strony i z Janowym polem z drugiej.

(1.1) Janowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Janowy ojciec / … • dom / traktor / … Janowy • Janowa matka / żona / … • chałupa / zagroda / … Janowa • Janowe bydło / … • gospodarstwo / pole / … Janowe • Janowi bracia / synowie / … • Janowe córki / siostry / …

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Janostwo mos, Janeczka ż, Jan mos, Janek mos, Janeczek mos, Janko mos, Jaś mos, Jasiek mos, Jasio mos, Jaśko mos, Janina ż, Janinka ż, Janka ż, Jasia ż, Joanna ż, Joasia, Joaśka ż, Asia ż, Aśka ż, Janów mrz, Janowo mrz

przym. Jankowy, Jasiowy, Jaśkowy, janowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Jan + -owy

uwagi:

(1.1) Przymiotnik utworzony od imienia własnego, odpowiadający na pytanie czyj?, zakończony na -owy, odnoszący się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą.

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Janův
• słowacki: (1.1) Jánov
• włoski: (1.1) giovanneo

źródła: