Irtysz (język polski) edytuj

 
Irtysz (1.1) (opisany jako Irtysh)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka w azjatyckiej części Rosji, północno-wschodnim Kazachstanie i zachodnich Chinach, lewy dopływ Obu[1]; zob. też Irtysz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Irtysza • nad Irtyszem • Irtysz wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływana prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Irtysza • pływać / płynąć Irtyszem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzeka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. irtyski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
  2. Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 191.
  3.   Hasło „Irtysz” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12500-4.
  5. Irena Dulewicz, Transkrypcja i transliteracja wyrazów rosyjskich, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981.