Hauptstadt
Hauptstadt (język niemiecki)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Hauptstadt die Hauptstädte dopełniacz der Hauptstadt der Hauptstädte celownik der Hauptstadt den Hauptstädten biernik die Hauptstadt die Hauptstädte
- przykłady:
- (1.1) Warschau wurde 1596 (= fünfzehnhundertsechsundneunzig) zur Hauptstadt Polens. → Warszawa stała się w 1596 (= tysiąc pięćset dziewięćdziesiątym szóstym) roku stolicą Polski.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Hauptstadtbewohner
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Stadt
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: