Grodzieńszczyzna

Grodzieńszczyzna (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌɡrɔʥ̑ɛ̇̃j̃ˈʃʧ̑ɨzna], AS: [groʒ́ė̃ĩ ̯ščyzna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. region na Białorusi wokół Grodna, obejmujący w przybliżeniu obszar dawnego województwa grodzieńskiego, dawnej guberni grodzieńskiej lub obecnego obwodu grodzieńskiego; zob. też Grodzieńszczyzna w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Grodzieńszczyzna
dopełniacz	Grodzieńszczyzny
celownik	Grodzieńszczyźnie
biernik	Grodzieńszczyznę
narzędnik	Grodzieńszczyzną
miejscownik	Grodzieńszczyźnie
wołacz	Grodzieńszczyzno

przykłady:

(1.1) Grodzieńszczyzna obecnie jest częścią terytorium Białorusi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Białoruś

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Grodno n, grodnianin mos, grodnianka ż

przym. grodzieński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. grodzieński + -yzna

Polskie nazwy obszarów regionalnych z przyrostkiem -(szcz)yzna np. Lubelszczyzna, Suwalszczyzna, Rzeszowszczyzna, Sandomierszczyzna, Sądecczyzna są chronologicznie późniejsze niż tradycyjne nazwy przymiotnikowe typu Lubelskie, Suwalskie, Opolskie. Nazwy z formantem -(szcz)yzna częstsze na wschodzie i południu Polski, co może być związane z przejęciem wschodniego (ukraińskiego, ewentualnie białoruskiego) modelu nazewniczego.

uwagi:

(1.1) zobacz też: Białostocczyzna • Huculszczyzna • Kielecczyzna • Kijowszczyzna • Kurpiowszczyzna • Lubelszczyzna • Mińszczyzna • Mohylewszczyzna • Nowogródczyzna • Opolszczyzna • Raciborszczyzna • Rzeszowszczyzna • Samborszczyzna • Sandomierszczyzna • Sądecczyzna • Smoleńszczyzna • Suwalszczyzna • Wileńszczyzna • Zamojszczyzna • Żywiecczyzna

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Гродзеншчына ż (Grodzenščyna)

źródła: