Gipfel

Gipfel (język niemiecki)

ein Gipfel (1.1)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. szczyt (góry)

(1.2) szczyt (głupoty, sławy), apogeum

(1.3) polit. szczyt, spotkanie na szczycie

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Gipfel	die Gipfel
dopełniacz	des Gipfels	der Gipfel
celownik	dem Gipfel	den Gipfeln
biernik	den Gipfel	die Gipfel

przykłady:

(1.1) Der höchste Gipfel Europas ist Mont Blanc. → Najwyższym szczytem Europy jest Mont Blanc.

(1.1) Auf den Gipfeln lag Schnee. → Na szczytach leżał śnieg.

(1.2) Er hat den Gipfel seines Ruhmes erreicht. → Osiągnął szczyt sławy.

(1.2) Das ist doch der Gipfel! → To jest szczyt wszystkiego!

składnia:

kolokacje:

(1.1) den Gipfel besteigen → wspiąć się na szczyt

(1.3) an einem Gipfel teilnehmen → brać udział w spotkaniu na szczycie • EU-Gipfel

synonimy:

(1.1) Bergspitze

(1.3) Gipfeltreffen, Gipfelkonferenz

antonimy:

(1.1) Fuß des Berges

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Berg

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. gipfeln

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: