Gent

Gent (język niemiecki)

Gent (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ɡɛnt] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Gandawa (miasto)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) pot. iron. dżent

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Gent
dopełniacz	(des) Gent Gents
celownik	(dem) Gent
biernik	(das) Gent

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Gent	die Gents
dopełniacz	des Gents	der Gents
celownik	dem Gent	den Gents
biernik	den Gent	die Gents

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) Geck, feiner Mann

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Stadt, Ort

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Genter m, Genterin ż

przym. Genter

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) por. Beau • Dandy • feiner Pinkel • Elegant • Fatzke • Geck • Gent • Gigerl • Gockel • Lackaffe • Laffe • Modegeck • Modenarr • Pfau • Schniepel

źródła:

Gent (język słowacki)

Gent (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Gandawa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Gent
dopełniacz	Gentu
celownik	Gentu
biernik	Gent
miejscownik	Gente
narzędnik	Gentom

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Genťan m, Genťanka ż

przym. gentský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: