Franuś

Franuś (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) zdrobn. od: Franciszek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Franuś	Franusie / rzad. Franusiowie
dopełniacz	Franusia	Franusiów
celownik	Franusiowi	Franusiom
biernik	Franusia	Franusiów
narzędnik	Franusiem	Franusiami
miejscownik	Franusiu	Franusiach
wołacz	Franusiu	Franusie / Franusiowie
depr. M. i W. lm: (te) Franusie

przykłady:

(1.1) Zapalimy znicz dziadkowi Franusiowi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Franek, Franio

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Franciszek mos

przym. Franusiowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Franciszek

• włoski: (1.1) Franco m, Fra m, Cesco m, Cecco m, Cecchino m, Cesto m, Fresco m, Chicco m, Checco m, Ciccio m, Cuccio m

źródła:

Franuś (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) Franuś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Frana

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: